Είναι η πιο συχνή αιτία δυσχέρειας της ρινικής αναπνοής και ροχαλητού στα παιδιά και κύριος προδιαθετικός παράγοντας της εκκριτικής ωτίτιδας ( υγρό στο αυτί ) .
Ιδιαίτερη σημασία έχει όχι μόνο το απόλυτο μέγεθος των αδενοειδών αλλά κυρίως η σχέση του μεγέθους τους με το ρινοφάρυγγα. Η σχεση αυτή καθορίζει το εύρος του οπισθορρινικού αεραγωγού ( της απόστασης σε χιλιοστά μεταξύ του πρόσθιου χείλους των αδενοειδών και της οπίσθιας επιφάνειας της μαλθακής υπερώας).
Βασικό σύμπτωμα του παιδιού είναι η ρινική απόφραξη με επακόλουθο τον περιορισμό ή την κατάργηση της φυσιολογικής ρινικής αναπνοής και την αντικατάσταση της με στοματική αναπνοή. Η κατάσταση αυτή οδηγεί σε δυσχέρεια κατά τη σίτιση, θορυβώδη ρινική αναπνοή, ανησυχία και ροχαλητό κατά τη διάρκεια του ύπνου, ένρινη ομιλία ( κλειστή ρινολαλιά), θολωτή υπερώα, ορθοδοντικές ανωμαλίες, αδενοειδές προσωπείο ( ωοειδές πρόσωπο, ωοειδής σκληρή υπερώα, στενή και βαθιά - σκαφοειδής, πλατιά μύτη, στενά ρουθούνια, αβαθής ρινοχειλική αύλακα, στόμα μισάνοικτο, οι τομείς δόντια της άνω γνάθου προεξέχουν, άνω χείλος ανυψωμένο, έκφραση προσώπου που δίνει την εντύπωση παιδιού με νοητική υστέρηση). Τα παιδιά με αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) είναι νευρικά και απρόσεκτα και δεν έχουν καλή απόδοση στο σχολείο. Συχνά οδηγούνται σε καθυστέρηση της φυσιολογικής αναπτυξής τους.
Όταν συνυπάρχει και υπερτροφία των παρίσθμιων αμυγδαλών είναι δυνατόν να προκαλείται άπνοια κατά τον ύπνο ( sleep apnea syndrome).
Η απόφραξη του στομίου της ευσταχιανής σάλπιγγας οδηγεί συχνά σε ανάπτυξη ωτολογικών παθήσεων όπως εκκριτική ωτίτιδα και υποτροπιάζουσα οξεία μέση ωτίτιδα.
Η κατάργηση της φυσιολογικής ρινικής αναπνοής συνεπάγεται συχνές φλεγμονές του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, όπως πυώδη ρινίτιδα και οξεία ή και χρόνια παραρρινοκολπίτιδα ενώ η στοματική αναπνοή και η παρουσία οπισθορρινικών πυωδών εκκρίσεων προδιαθέτουν σε συχνές φλεγμονές του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος ( λαρυγγοτραχειίτιδα, βρογχίτιδα).
Θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση ( αδενοειδεκτομή ή αδενοτομή).
